Handig in Huis

Sunday, September 18, 2005

Moet New Orleans toerisme opgeven?


New Orleans moet ook beslissen hoe het zijn toerisme-industrie gaat heropbouwen. Er is al besproken hoe toeristische attracties in het French Quarter en andere relatief gespaarde gedeelten van het uitgaanscentrum van de stad misschien al tegen het einde van het jaar heropend zou kunnen worden. Maar er zijn alternatieven.

"Volgens stedelijk historicus Joel Kotkin zullen duizenden toeristen en congresbezoekers naar andere bestemmingen afgeleid worden," schrijft Richard Willing in USA Today. "Kotkin stelt dat het geld en de tijd die besteed zou worden om al die bezoekers terug te winnen, beter gebruikt zou kunnen worden om nieuwe industrieën aan te trekken die een verkleinde versie van de toerisme-industrie van New Orleans zouden kunnen aanvullen." Maar Willing voert aan dat dit een enorme opdracht zal worden. "Het toerisme in New Orleans stelt 80.000 mensen tewerk en trekt jaarlijks 10 miljoen bezoekers aan. Samen spenderen zij ongeveer vijf miljard dollar," merkt hij op.

"Er zal altijd een Mardi Gras zijn, tenminste dat is de hoop van veel Amerikanen," aldus Kotkin, auteur van 'The City: A Global History'. Hij voegt er echter aan toe dat dit de enige reden mag zijn voor het economisch bestaan van de stad. "New Orleans is altijd een centrum geweest van overheidsdiensten, landbouw, banken en transport geweest sinds de stad is ontstaan als een Franse kolonie."

Sommige van die sectoren zijn weggetrokken. "Een aantal is uitgeweken naar andere, meer energetische plaatsen," zegt Kotkin. "Kijk naar Houston, dat in het begin van de twintigste eeuw nergens stond. Nu is de stad een enorm haven- en een energiecentrum, wat ooit voorbehouden was voor New Orleans." Willing stelt dat de geschiedenis Kotkin gelijk lijkt te geven. "Andere grote steden - het Japanse Kobe, San Francisco en Chicago - hebben grote rampen meegemaakt en zijn daar groter uitgekomen," meent hij.

San Francisco heeft bij de aardbeving in 1906 volgens hem een gelijkaardig traject afgelegd. "Ook daar werden grote vernielingen aangericht, gingen vele levens verloren, werd er veel geplunderd en verhuisden talloze burgers naar nabije gemeenten, zoals Oakland," aldus Willing. "Maar daarna evolueerde de economie van San Francisco van productie naar financiën, recht en toerisme, een mengeling die de stad tot vandaag ondersteunt."

"Zo lang ze bestaan, zijn steden overstroomd, afgebrand en getroffen door aardbevingen of andere rampen," voert Thomas Campanella, professor stedelijke planologie aan de universiteit van Noord-Carolina en mede-auteur van het boek 'The Resilient City', waarin aandacht besteed wordt aan de heropstanding van een tiental vernielde steden. "De heropbloei van een stad hangt af van de manier waarop de sociale en culturele structuur kan overleven."

Daarbij citeert Campanella onder meer ook New York, dat volgens hem na de aanslagen van 9/11 het gevoel aannam van een
kleine stad, toen mensen vreemden in huis opnamen en families hielpen om vermiste familieleden op te sporen. "De mate waarin burgers echt samen kunnen komen en elkaar helpen, zal in belangrijke mate bepalen hoe veerkrachtig New Orleans
zal zijn. Ook Newyorkers stelden dat ze daar beter konden uitkomen. Het valt nog af te wachten of de bevolking van
New Orleans daarin zal slagen."

Winchester stelde dat de trage evolutie van de ramp, met lekkende dijken die ervoor zorgden dat de stad verscheidene
dagen overstroomde, het moreel van de burgers zou kunnen raken. "In San Francisco gebeurde de ramp heel plotseling en was er geen tijd om na te denken," voert hij aan. "Hier steeg het water dagenlang centimer per centimer. Dat werkte heel depressief."

0 comment(s):

Post a comment

<< Home